Vaðfuglar eru mjög átthagatryggir og verpa oft á sömu svæðum á hverju ári, sérstaklega ef varpið gengur vel. Því er mikilvægt að reyna að trufla fuglana sem minnst á varptíma og gæta að því, eins og kostur er, að valda ekki afföllum á hreiðrum.
Ef hreiður finnast á malarvegum eða túnum fyrir slátt má auka líkurnar á að eggin klekist með því að sýna aðgát og merkja hreiðrin, til dæmis með steinum eða priki, svo hægt sé að forðast þau.
Fjölmargar rannsóknir hafa sýnt að húsdýr, einkum kettir, geti verið mikilvægir afræningjar á eggjum, ungum og jafnvel fullorðnum fuglum á varptíma. Mikilvægt er og sjálfsögð tillitssemi að takmarka aðgengi þessara dýra að fuglum á varptíma, t.d. með því að leyfa þeim ekki að ganga lausum og halda þeim frá mikilvægum varpsvæðum.
Lepczyk, C. A., Mertig, A. G., & Liu, J. (2004). Landowners and cat predation across rural-to-urban landscapes. Biological Conservation, 115(2), 191-201. https://doi.org/10.1016/S0006-3207(03)00107-1
Loss, S. R., Will, T., & Marra, P. P. (2015). Direct Mortality of Birds from Anthropogenic Causes. Annual Review of Ecology, Evolution, and Systematics, 46(1), 99-120. https://doi.org/10.1146/annurev-ecolsys-112414-054133
